Het is vandaag zondag. Na bijna een maand in quarantaine wel ff het vermelden waard, omdat elke dag voelt als zondag verlies je de dagen. Dus als het dan ineens ook zondag is en niet alleen zo voelt is dat wel even noemenswaardig. Dus dat. Doe er verder mee wat je wilt. (als je het leest is al weer maandag, of dinsdag, dus dan heb je er helemaal niets meer aan, maar toch). Zondag.
Mijn moeder is ook jarig vandaag, al weer 64 lentes jong (of wordt het na een bepaalde leeftijd herfst of winter? #dtv). En wat geef je dan een coronajarige? Het meest kostbare wat je kan geven vind ik altijd aandacht, maar blijkbaar moet er dan ook nog iets fysieks bij. Gelukkig delen we een trappenhuis, dus we kunnen ook nog ‘gewoon’ bij elkaar over de vloer. Mijn moeder houdt van bladen, vroeger hadden we dan ook een leesmap (een map met heel veel tijdschriften om te lezen), die wekelijks aan de deur verscheen. Mijn vriend Google zegt nu dat het gewoon nog bestaat. Nou heeft ze niks met Autoweek en ook zie ik haar niet aan voor iemand die net iets langer op het toilet blijft zitten, omdat de Donald Duck nog niet uit is. Het werd dus Liny’s leespakket, warm, vertrouwd en gezellig. Past precies.
Ik wilde dus een kwartaalabonnement cadeau doen (daarna is de coronatijd vast weer over en heeft ze het weer te druk) en dat kon ook wel via de site, alleen je kon nergens aangeven wanneer het abonnement in moet gaan en van wie het cadeau afkomstig is wordt ook nergens vermeld. Ook stond nergens op welke dag het pakket bezorgd zou gaan worden. Een week vooraf dan maar pas besteld en vanaf dat moment heb ik de brievenbus in de gaten gehouden, want dan kon ik het er uitvissen, inpakken en met een leuk kaartje cadeau doen. NOT! Oma was me voor. Helaas 2 dagen voordat ze jarig was zei ze ’s avonds verbaasd: ’Nou ik wilde naar de supermarkt voor een leespakket, lag die ineens in de brievenbus.’ En zo kwam ik gisteren dan ineens met lege handen aan. De verjaardagsrap vond mijn zoon bij nader inzien toch geen goed idee. Gelukkig had Boefie nog een filmpje gemaakt, maar verder was het een ‘gewone’ zondag. Moeten we met haar 65 maar eens goed overdoen.
Mijn broer had een ballonnenboeket besteld en dat lag in de gang toen ik terugkwam van de hondendate. Boefie was nog iets te uitgelaten van de speeldate, dus dat was bijna een lullig boeketje geworden. Gelukkig kon ik de boel nog net redden.
Het was weer heerlijk weer en ik kon dus nog wel even een lange wandeling gaan maken. Plan was over de Kaap, misschien nog de bruggen en dan ff naar Feijenoord om te kijken hoe het ging met Andy, die was er vandaag niet en hij werd gemist. Het was druk langs de kade en ik slalomde als een gekko langs iedereen, de Churandy Martina van Zuid. Nou ja, in mijn hoofd dan, want iedereen was aan het flaneren en ik powerwalkte daar omheen. Ik zag een bekende en bleef ff kletsen, zag Hugo (onze coronacrisis minister) relaxt voorbij joggen met zijn fietsende vrouw aan zijn zijde (wat toch een geruststellend idee gaf) en hield ook nog ff onderweg stil op een bankje om ff te genieten van het weer, water en de omgeving. De bruggen en Feijenoord vielen daarmee af, want de eetdate was vroeger dan gepland en de hond moest ook nog worden gedaan.
De stappenteller gaf aan, dat ik mijn dagelijkse stappen ruim had gehaald, dat ik mijn woenstijnbadge had gehaald voor de maand april en dat ik bij de top 2% van health gebruikers hoor. Het wordt zo tijd voor versoepeling en weer een zinvolle invulling van mijn leven, maar nu eerst een zak chips.
Reactie schrijven